Pre-schools, pre-schools en pre-schools.

Gisterenavond gezellig op het balcon gezeten met bier, nootjes en jawel patat. Later een diner uit de keuken van Father Yavis.
Dat houdt in een plank met houtvuurtje erop en koken met 1 pannetje. En toch kwam er rijst en allerlei bijgerechten op tafel.
Later maar eens slapen op onze houten bedje met een klamboe er omheen. Een beetje primitief na de luxe van het chaaya blu hotel in Trincomalee, maar ja we kwamen niet voor vakantie.
We waren aardig moe dus het slapen ging toch wel. Voor 7 uur er weer uit op de koude douche in en ontbijten.
Dat was wel lekker wit brood met gebakken eitje en voor de liefhebber, lees vooral Gerard, hoppers met daal.
9.15 uur gingen we op pad en vandaag 7 pre-schools bekijken.
3 hiervan zijn begonnen met de bouw in oktober en al een eind op weg met de fundering en de muren.
3 staan op de planningadministratie gebouwd te worden in 2014. Zover als daar ook de fondsen voor beschikbaar zijn. 1 staat gepland voor een reparatie, als ook hier het geld voor beschikbaar is.
De kinderen zitten nu vnl. In een soort noodgebouwtjes van wel een betonnen vloer en muren maar met een dak van palmbladeren. Op zich prima alleen bij heftige regen blijft het echt niet droog.
Bij een pre-school zitten de kinderen tijdelijk in de kerk en een ander verblijven de kinderen bij de kleuterleidster thuis.
Veel van de kleuterleidsters krijgen niets betaald.
Voor vandaag was het niet mogelijk voor de pre-schools om ere een feestje van te maken met ontvangst, optredens etc.
Dit omdat 26 en 27 november herinneringsdagen van de voormalige LTT leiders. Om de gevallen slachtoffers te herdenken.
Op deze datum zijn de eerste leiders gesneuveld.
Vanuit de overheid willen ze geen bijeenkomsten op deze dag hebben omdat zij willen dat het geheel vergeten wordt.
Wij mochten wel de scholen bezoeken maar dat was het dan ook.
Vaak waren er dan ook niet al te veel kinderen en ouders vandaag.
Opvallend was ook dat er hier in Killinochchi veel militairen zijn. Veel posten langs de weg en veel militairen terreinen .
Je ziet ook echt de oorlog nog door de kapot geschoten gebouwen.
De mensen zijn nog niet heel terug op hun plek ( alles was geëvacueerd ) en de laatste groep is terug sinds juli 2012.
Hier merkte je ook zeker aan de kinderen dat die nog aardig terughoudend zijn. Een hand geven is al heel eng.
De wegen zijn op doorgaande wegen goed, dit omdat hier de militairen gebruik van maken. Zodra je de dorpen in gaat is het een ander verhaal en is nog veel de hobbelige zandweg.
In het hele gebied zie je de armoede. Nog erg veel slechte behuizing, hutten van palmbladeren, hutjes van golfplaat en soms een stenen huis.
Er staan wel al een redelijk aantal stenen huisjes maar vaak zonder dak en kozijnen etc. Dit deel kregen de mensen na de oorlog maar moeten zelf verder afbouwen. Dat is een probleem als je zo arm bent. En dus wonen nog veel mensen in hun oude woning.
Morgen doen we een dagje Jaffna, het gebied bekijken en het eerste contact met leggen met Caritas- Hudec aldaar.